Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Η ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ



  ...Στην πραγματικότητα που ζούμε εμείς σε ετούτο το κομμάτι του κόσμου, υπάρχει μια Εθνική Βιβλιοθήκη που διαθέτει επίσης υπόγεια που κρύβουν τον θησαυρό της εθνικής βιβλιογραφίας μας. Μόνο που ώσπου να γίνει η αναδημιουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης προς μια κατεύθυνση συγχρονισμένη με τις ανάγκες της ψηφιακής εποχής, όπως υπόσχεται το Υπουργείο Παιδείας, πολλά από τα βιβλία δεν θα υπάρχουν πλέον προς ψηφιοποίηση. Διότι εξίσου «φουτουριστικές» με την αρχιτεκτονική και τη σύλληψη της Βιβλιοθήκης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου είναι και οι συνθήκες φύλαξης και συντήρησης του βιβλιακού υλικού της...(πηγή: εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ)

   Για περισσότερες πληροφορίες για τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστήμιου του Σικάγου και τις καινοτομίες της πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=402697&h1=true

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ 21ου αι. (όπως δεν την βλέπουμε ακόμη στην Ελλάδα)...




  

Αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κένυα, Ν. Γουϊνέα, Αφγανιστάν, έχουν εισάγει τους Η/Υ στην εκπαιδευτική τους καθημερινότητα. Η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του παρόντος ή θα συνεχίσει να υποτιμά τις νέες τεχνολογίες;

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Αντόνιο Ταμπούκι: "Το ταξίδι είναι μια αιωνιότητα τσέπης"

                                                                                     
        Το απόγευμα της Πέμπτης 19 Μαϊου, στα πλαίσια του προγράμματος «Megaron Plus» ο Ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι μίλησε στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου στα ελληνικά «Ταξίδια και άλλα ταξίδια». Στην εκδήλωση που είχε τον τίτλο «Ταξίδια μέσα και έξω από το χρόνο» το ταξίδι προσεγγίστηκε απ’ όλες τις δυνατές πλευρές που συνδέουν τη ζωή και τη μυθοπλασία στο έργο του: μετάβαση, μύθος, αυτογνωσία, λύτρωση, αλήθεια.

     «Το ταξίδι είναι μια ιδιαίτερη διάσταση της ζωής μας. Οι λογαριασμοί της ζωής μας έχουν να κάνουν με το χρόνο. Τα ταξίδι είναι μια ανακωχή ανάμεσα σε μας και το χρόνο, μια εκεχειρία αν θέλετε. Ο χρόνος στο ταξίδι παρουσιάζει το εξής πλεονέκτημα για μας: είναι μια μικρή αιωνιότητα τσέπης» είπε ο συγγραφέας.

    O Αντόνιο Ταμπούκι (γεν. 1943) είναι ένας απ’ τους πιο εκλεπτυσμένους πεζογράφους της Ευρώπης στην εποχή μας και η Ιταλία για πολλά χρόνια τον προκρίνει ως επίσημη πρότασή της για το βραβείο Νομπέλ. Όχι άδικα, καθώς είναι συνεχιστής μιας συγγραφικής παράδοσης που περιλαμβάνει λαμπρούς συμπατριώτες του, όπως ο Αλμπέρτο Μοράβια, ο Ίταλο Καλβίνο και η Έλσα Μοράντε.

    Στη γλώσσα μας όλα του τα έργα κυκλοφορούν απ’ τις εκδόσεις Άγρα. Ο συγγραφέας ευχαρίστησε για την καλαισθησία των βιβλίων τον έλληνα εκδότη του Σταύρο Πετσόπουλο που παραβρέθηκε στην εκδήλωση. Η Ρέα Γαλανάκη παρακολούθησε επίσης την εκδήλωση.

     «Τα ταξίδια αφήνουν ίχνη, αποτυπώματα μένουν πάντα, όσα μας ακουμπάνε μας επηρεάζουν αλλά είναι και η φαντασία που συνεχίζει να δουλεύει. Δεν πιστεύω σ’ αυτούς που λένε ότι έχουν εφεύρει τον κόσμο. Άλλωστε πάντα μιλάμε στις πλάτες των άλλων που πέρασαν, χωρίς να το γνωρίζουμε. Έχω κάνει ταξίδια και ταξίδια. Έχω ταξιδέψει σε μια χώρα και η χώρα αυτή εξαφανίστηκε από πάνω μου μετά μ’ ένα ντους. Υπάρχουν και χώρες που με χάραξαν. Οι άνθρωποί τους με χάραξαν, οι σχέσεις που έφτιαξα, οι φιλίες μαζί τους. Οι χώρες είναι οι άνθρωποι, όχι τα τοπία. Πάντα πριν τη χώρα θυμάσαι τα άτομα» είπε ο Ταμπούκι αναφερόμενος στην Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και τη Γαλλία.
...
     Η λογοτεχνία έχει ανάγκη τον ανθρώπινο πόνο; Η ευτυχία δημιουργεί μια καλή λογοτεχνία; «Η λογοτεχνία είναι ένα είδος κοσμικής προσευχής για κάποιον που δε πιστεύει. Η αφήγηση του πόνου, το να αρθρώσουμε τον πόνο είναι σημαντικό για να μπορέσουμε να αντέξουμε κάτι. Όταν κάτι μένει μέσα μας αγριεύει. Αν βγει αυτός ο πόνος για μια απώλεια η λογοτεχνία έχει καταφέρει κάτι, έχει δώσει ένα είδος παρηγοριάς. Προφανώς όμως και η λογοτεχνία γεννιέται απ’ τη χαρά. Στη ζωή υπάρχουν δυο λύσεις: είτε να κλάψεις είτε να γελάσεις».

                                                                                              (Πηγή: εφημ. "Βήμα")

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Η διατροφή των μαθητών στις σχολικές εξετάσεις

 
Καθ' όλη την περίοδο της προετοιμασίας του μαθητή για τις εξετάσεις, η διατροφή έχει το δικό της εξέχοντα ρόλο. Μια πλήρης και ισορροπημένη διατροφή βοηθά το μαθητή να είναι πιο υγιής και ισχυρός, για να έχει καλύτερη απόδοση στο διάβασμά του. Το διαιτολόγιο πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις ομάδες τροφίμων, στις κατάλληλες για τον μαθητή ποσότητες, δίνοντας έμφαση στα ψάρια και θαλασσινά, στα γαλακτοκομικά, στα φρούτα και τα λαχανικά, τροφές που συχνά παραλείπονται ή δεν καταναλώνονται σε επαρκείς ποσότητες. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ή των ημερών των εξετάσεων, να ακολουθείται αυστηρή δίαιτα αδυνατίσματος.
Η κατανάλωση μικρών και συχνών γευμάτων συμβάλλει στο να βρίσκεται ο μαθητής σε εγρήγορση και να αυξάνεται η αποδοτικότητά του. Αντίθετα, τα μεγάλα γεύματα προκαλούν υπνηλία και μειώνουν τη συγκέντρωση και την ικανότητα σκέψης του παιδιού. Έτσι, είναι προτιμότερο να καταναλώνονται μικρότερες ποσότητες τροφίμων (με μορφή σνακ ή κυρίως γευμάτων) ανά 2-3 ώρες, ώστε ο μαθητής να μην αισθάνεται ούτε το αίσθημα της πείνας ούτε το αίσθημα του υπερκορεσμού.
Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ρόλος του πρωινού στη διάρκεια της προετοιμασίας του μαθητή για τις εξετάσεις. Ένα πλήρες πρωινό αυξάνει την ενέργεια και τη διάθεση του μαθητή για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες του διαβάσματος και των άλλων υποχρεώσεων της ημέρας. Επιπλέον, μειώνει το αίσθημα της πείνας κατά τις μεσημεριανές ώρες, γεγονός που αποτρέπει την υπερκατανάλωση φαγητού το μεσημέρι, αποτρέποντας έτσι την υπνηλία και τη μειωμένη απόδοση του μαθητή. Ένα καλό πρωινό μπορεί να περιλαμβάνει κάποιο γαλακτοκομικό προϊόν (γάλα ή γιαούρτι ή κρέμα), ένα αμυλούχο τρόφιμο (δημητριακά πρωινού, ψωμί ή φρυγανιές, σπιτικό κέικ, φρούτο ή χυμό, μέλι ή μαρμελάδα).
Την ημέρα των εξετάσεων, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει ο μαθητής να ξεκινήσει τις εξετάσεις του με άδειο στομάχι, γιατί υπάρχει η πιθανότητα να ζαλιστεί και δεν θα μπορέσει να αποδώσει τα μέγιστα. Εξίσου σημαντικά είναι και τα ενδιάμεσα γεύματα (πρόγευμα και απογευματινό), καθώς μετριάζουν την πείνα και προσφέρουν επιπλέον ενέργεια κατά τις πιο σημαντικές ώρες του διαβάσματος. Ιδανικά σνακ γι αυτές τις ώρες είναι τα φρούτα, τα γλυκά κουταλιού, τα γαλακτοκομικά και τα δημητριακά.
Μεγαλύτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο δείπνο, καθώς ένα βαρύ βραδινό μπορεί να επηρεάσει τη χαλάρωση και την ξεκούραση του μαθητή και κατ' επέκταση την απόδοσή του την επόμενη ημέρα. Τέλος, την τελευταία αυτή μέρα πριν τις εξετάσεις, η κατανάλωση καφέ ή άλλου καφεϊνούχου ροφήματος (coca-cola, redbull) και ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες, θα πρέπει να αποφευχθεί.
          Κάζης Αβραάμ, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, M.Sc στην Κλινική Διατροφή                                                                                        π

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΝΕΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ


                                                                                       Ο Δ/ΝΤΗΣ
                                                          Κ. ΤΖΙΜΟΥΡΤΑΣ
                                                                                      

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Το στοίχηµα των πειραµατικών

"Να ξαναµπούν στα σχολεία η αριστεία και ο ανταγωνισµός"

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 4 Μαΐου 2011


   Τις επόµενες µέρες εισάγεται προς ψήφιση στην ολοµέλεια της Βουλής το νοµοσχέδιο που εισηγείται την επανίδρυση του θεσµού των πειραµατικών σχολείων και τη µετατροπή τους σε πρότυπα - πειραµατικά.

     Τα πειραµατικά σχολεία, ιδιαίτερα τα ιστορικά, µε µια έννοια απόγονοι των πρότυπων σχολείων του πρώτου µισού του 20ού αιώνα και της µεταπολεµικής περιόδου, από το 1985 κινήθηκαν σε µια εξαιρετικά αµφίρροπη τροχιά, η οποία δικαίως σε αρκετές περιπτώσεις νοµιµοποιούσε τις φωνές που αµφισβητούσαν τον ρόλο και τη χρησιµότητά τους.
     Η ταυτότητα των σχολείων ελίτ στο όνοµα του εξισωτισµού είχε καταστατικά εξαλειφθεί, ενώ το πειραµατικό προφίλ που προέβλεπε ο νόµος 1566 παρέµεινε γράµµα κενό στη µακρά διάρκεια. Μέσα στο τοπίο της αξιολογικής ερήµου που σφράγισε την ελληνική εκπαίδευση τα τελευταία 30 χρόνια, οι όποιες πειραµατικές δράσεις, οι όποιες συντεταγµένες προσπάθειες εκπαιδευτικής καινοτοµίας ή ακόµη περισσότερο η επιστηµονική έρευνα µε επίκεντρο τη σχολική πράξη δεν έγινε κατορθωτό να αποκτήσουν σταθερότητα και να τροφοδοτήσουν και το υπόλοιπο σύστηµα µε τα πορίσµατά τους, µε το οποίο ποτέ δεν συνδέθηκαν ουσιαστικά, όπως άλλωστε και µεταξύ τους. Οι σχέσεις µε τα πανεπιστηµιακά τµήµατα περιορίστηκαν µόνο στην πραγµατοποίηση δειγµατικών διδασκαλιών, σε όποια σχολεία τέλος πάντων αναπτύχθηκαν τέτοια προγράµµατα η συνεργασία µε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο πρακτικά ήταν ανύπαρκτη, ενώ τα νέα αναλυτικά προγράµµατα και τα νέα βιβλία σε πολύ λίγες περιπτώσεις δοκιµάστηκαν πιλοτικά.

      Αν κάτι µένει ίσως ως θετικός απολογισµός από την 25χρονη λειτουργία του θεσµού είναι ότι αρκετά από τα πειραµατικά σχολεία κατάφεραν να προσφέρουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες, κατά περίπτωση λίγο ή πολύ επάνω από τον µέσο όρο του συστήµατος. Και αυτό συνέβη γιατί σε αρκετά απ’ αυτά δίδαξε ένας ικανός αριθµός καλών εκπαιδευτικών µε αυξηµένα προσόντα και θέληση προσφοράς, έξω από τον κανόνα της δηµοσιοϋπαλληλίας, αλλά και γιατί κατά τεκµήριο αρκετά από τα σχολεία, ακόµη και µε το σύστηµα της κλήρωσης, απευθύνονταν σε ακροατήρια µε σχετικά ανεβασµένα πολιτιστικά και διανοητικά χαρακτηριστικά.
      Χωρίς αµφιβολία οι διατάξεις του νοµοσχεδίου φιλοδοξούν να ανατρέψουν αυτό το αρνητικό σκηνικό. Εισηγούνται τη δηµιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου σχολείων, οργανικά συνδεδεµένων µε πανεπιστηµιακά τµήµατα ή σχολές, µε ενιαία εθνική διοίκηση, εκτός του υπάρχοντος διοικητικού µηχανισµού της εκπαίδευσης, τα οποία συνδέονται µε ποικίλους τρόπους µε το υπόλοιπο σύστηµα. Εισάγουν τη συστηµατική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών και εναλλακτικές πρακτικές επιλογής των µαθητών (κλήρωση, εξετάσεις, τεστ δεξιοτήτων). Βασικοί στόχοι της λειτουργίας του συστήµατος αποτελούν ο εκπαιδευτικός πειραµατισµός, η καινοτοµία, η πιλοτική εφαρµογή προγραµµάτων σπουδών και διδακτικών πρακτικών, η επιστηµονική έρευνα, η πρακτική εξάσκηση των φοιτητών των λεγοµένων «παραγωγικών» σχολών, η επιµόρφωση των εκπαιδευτικών και βεβαίως η προώθηση του στόχου της αριστείας που αφορά το σύστηµα συνολικά, τις δοµές, τις λειτουργίες και τους ανθρώπους (µαθητές και εκπαιδευτικούς).

     Στη δηµόσια συζήτηση σχετικά µε τη µεταρρύθµιση, ένα µεγάλο µέρος των κριτικών απόψεων που διατυπώθηκαν εστίασαν στο υποτιθέµενο ασυµβίβαστο του πειραµατικού χαρακτήρα των υπό επανίδρυση σχολείων και του στόχου της αριστείας. Η απάντηση σ’ αυτού του είδους την κριτική είναι ότι σ’ ένα σύστηµα που για τριάντα χρόνια έχει µάθει να µην αποτιµά, να µη µετρά, να µην αξιολογεί δράσεις, επιλογές και ανθρώπους, να µην εξατοµικεύει, να µην καλλιεργεί συστηµατικά δεξιότητες και ταλέντα ούτε βεβαίως να θεραπεύει υστερήσεις και αδυναµίες, και µόνο η απενοχοποίηση και η προβολή του στόχου της αριστείας, εκτός από ισχυρό αντιπαράδειγµα στην κουλτούρα του εξισωτισµού προς τα κάτω, αποτελούν εκ των πραγµάτων επιλογή αυθεντικού πειραµατισµού, ο οποίος επιπροσθέτως είναι ο κατεξοχήν αναγκαίος σ’ αυτή τη φάση για τον αναπροσανατολισµό και την ανασυγκρότηση του συστήµατος της δηµόσιας εκπαίδευσης.

     Η µεταµόρφωση των πειραµατικών σχολείων σε νησίδες πειραµατισµού και αριστείας αλλά και σε σχολεία ατµοµηχανές για ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστηµα αποτελεί έναν φιλόδοξο στόχο για την εκπαίδευση και την κοινωνία που δεν πρέπει να χαθεί µέσα στις γνωστές παθογένειες του κράτους και στον ενδηµικό αρνητισµό που τον επιτείνει η κρίση.
     Για την επιτυχία του εγχειρήµατος είναι αναγκαία η συστράτευση των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας. Προϋπόθεση όµως γι’ αυτό είναι να ισχύσουν αδιαµφισβήτητοι κανόνες αξιοκρατίας και διαφάνειας στην επιλογή των σχολείων, των εκπαιδευτικών και των οργάνων διοίκησης του συστήµατος. Αρκετές απ’ αυτές τις προϋποθέσεις δεν διασαφηνίζονται ούτε κατοχυρώνονται επαρκώς από τις σχετικές διατάξεις του νοµοσχεδίου. Ολα αυτά είναι ανάγκη να διασαφηνισθούν κατά τη διαδικασία της ψήφισης του νοµοσχεδίου, αλλά και στα προεδρικά διατάγµατα και στις υπουργικές αποφάσεις που θα ακολουθήσουν την εφαρµογή του.
(Ο Γιάννης Αντωνίου είναι διευθυντής του 2ου Πειραµατικού Γυµνασίου Αθήνας)

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΕΞΗΣ...

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΚΑΛΗ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΑ:


ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΠΟΥ "ΕΦΥΓΕ" ΣΗΜΕΡΑ...



Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αυστραλιανής Γης, που την φιλοξενησε για περισσότερο από μισό αιώνα...

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΜΗΤΕΡΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!



Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ...

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ 2011-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ (Δ΄ΜΕΡΟΣ)

Καθηγητές: Νίκος Βαρδάκας,
Μαρία Τσουκανέλη
Μαθητές: Αντωνόπουλος Ν., Βόντσα Β., Μ. Γκαραβέλα, Α. Κολτσικόγλου, Μ.Γκλιάγια, Α. Δεληβάνη, Βίλδος Β., Ζάχος Ε., Κουϊμτζίδης Μ., Κυριάκου Κ., Ζυμάρας Α., Ιωαννίδης Ά.



ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΩΝ
 ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ



   Η παράσταση που παρακολουθήσαμε ήταν πολύ ωραία σκηνικά στημένη. Υπήρξαν πολλά πράγματα επάνω στην σκηνή, διαφόρων μεγεθών και σχημάτων. Επίσης υπήρχε μια μεγάλη γέφυρα που εκεί παιζόντουσαν όλες οι σκηνές του έργου. Στον χώρο τον οποίο παιζόντουσαν οι σκηνές υπήρχαν δέντρα, δέντρα ψηλά ίσα με το ύψος του θεάτρου!
Κουστούμια

  Η παράσταση περιλάμβανε πλούσια κουστούμια.
Ρομπέν: Γκρι μπλούζα, σκούρο πράσινο-καφέ γιλέκο, λαδί παντελόνι, καφέ ζώνη, καφέ φουλάρι, καφέ μπότες, μενταγιόν και σπαθί.
Τρεις στρατιώτες: καπέλο, μαύρο παντελόνι, μακρύ μπλε πανωφόρι, γάντια, ζώνη και σπαθί.

 
Σερίφης και σύμβουλος: μαύρο παντελόνι, πανωφόρι με μαύρο και ασημί, μαύρες μπότες, γάντια μαύρα-ασημί και σπαθί.
Τρεις κυνηγοί και χωρικοί: καφέ-κίτρινο παντελόνι, μαύρη ζώνη, μαύρες μπότες, λαδί-μπέζ μπλούζα, καφέ ρόπαλα.

 Παπατάκ: μαύρη μακριά ρόμπα, καφέ μπότες, λεπτή εκρού ζώνη.
Μορτιάνα μάγισσα: μακριά άσπρη περούκα και πράσινο ξεχειλωμένο φόρεμα.
Ιζαμπέλα: ροζ φόρεμα, μωβ μαντίλι, μωβ μπλούζα, μαύρες μπότες και λουλούδια
Πατέρας Ιζαμπέλας: μωβ μακρύ πανωφόρι και μωβ καπέλο.

Πλούσιος έμπορος: μακρύ χρυσό φόρεμα, μαύρο καπέλο και μαύρες μπότες.

Υπηρέτης του πλούσιου εμπόρου: οινοπνευματί μακρύ φόρεμα και σκουφί, λεπτή εκρού ζώνη και ασημί μπότες.
Λαίδη Μάριον: μακρύ μαύρο πανωφόρι και μακρύ ροζ φόρεμα.
Τέσσερις χωρικοί: μωβ και λαδί φορέματα με εκρού λεπτή ζώνη, μαύρες μπότες.
 


ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

    Θέλοντας κάποιος να μπει στην ιστοσελίδα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, θα πρέπει να πληκτρολογήσει στην ιστοσελίδα του Google την φράση: «ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης» και έτσι θα μεταβιβαστεί σε μια σελίδα με πολλούς συνδέσμους που από εκεί θα μπορέσει να μεταφερθεί στην αρχική σελίδα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.


   Η ιστοσελίδα αυτή προσφέρει στον επισκέπτη της σημαντικές πληροφορίες, τόσο για το θέατρο και τις παραστάσεις του, όσο και για τις υπόλοιπες διοργανώσεις. Επίσης παρέχει όλα τα στοιχεία επικοινωνίας (τηλέφωνα, e-mail, κλπ).
    Η ιστοσελίδα είναι πολύ ελκυστική για τον επισκέπτη, καθώς αποτελείται από ωραία και ταιριαστά χρώματα. Παρατηρώντας κάποιος τους διάφορους συνδέσμους που υπάρχουν στην ιστοσελίδα, μπορεί να διαβάσει για τις παραστάσεις και να αγοράσει εισιτήρια μέσω του διαδικτύου.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

    Τα κουστούμια ήταν πολύ ωραία και ταίριαζαν στον κάθε χαρακτήρα που υποδυόταν ο κάθε ηθοποιός, αν και θα θέλαμε τα χρώματα να ήταν πιο έντονα και ζωηρά, γιατί ήταν μία παιδική και εφηβική παράσταση.
     Η ιστοσελίδα είναι πολύ καλά οργανωμένη και αξιόπιστη, αλλά θα θέλαμε να παρέχει μία μικρή κριτική για την κάθε παράσταση. 

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ 2011 (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)







ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Β/ΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ
Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ,  κ. ΧΑΤΖΗΜΑΝΩΛΗ Μ.

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ 2011-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ (Γ΄ΜΕΡΟΣ)-ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ

ΟΜΑΔΑ Β (Β2)

Κύρια θέματα:

·      Η συγκέντρωση υπερβολικής εξουσίας οδηγεί στον ατομικισμό του ηγεμόνα και έχει άμεσες συνέπειες στο λαό που κυβερνά.

·      Προσπάθεια κατάπνιξης τυραννίας και αδικίας από την πολιτική εξουσία προς το λαό. Καταπολέμηση αδικίας και ασυδοσίας με επαναστατικούς αγώνες.

·      Η ανυπαρξία ηθικών και ατομικών φραγμών οδηγεί στην παράνομη και άδικη   κατοχή  θέσεων, (όπως αυτή του βασιλιά).

·      Η εκμετάλλευση και ο διαχωρισμός μεταξύ των κοινωνικών τάξεων.

·      Η υποτιθέμενη παρανομία ως μέσο εξάπλωσης  της πρέπουσας δικαιοσύνης, νομιμότητας και εξουσίας.

·      Μια ιδεολογία και νοοτροπία που σχετίζεται με την αδιαφορία και οκνηρία, ακόμα και αυτών που υποφέρουν.

·      Η έλλειψη συνεργασίας, όταν δεν υπάρχει κάποιος ως συντονιστής και αρωγός. Η έννοια του ήρωα διατηρείται, και με τις πράξεις και τη μαχητικότητά του παρακινεί τους ενδιαφερόμενους ή μέχρι τώρα αδιάφορους να τον ακολουθήσουν.
Δευτερεύοντα  θέματα:

·      Η απληστία και η εγωπάθεια που οδηγούν σε δρόμους που παρεκκλίνουν από την πορεία τους, όπως η μαγεία σε συνάρτηση με την χριστιανική θρησκεία.

·       Η δυσκολία της ένωσης και της δημιουργίας δυνατών ανθρώπινων δεσμών, όπως η φιλία.

·      Η αναπάντεχη και ανεξέλεγκτη μορφή του έρωτα, που εμφανίζεται ακόμα και σε περιόδους εξεγέρσεων και προβλημάτων, επηρεάζοντας την εξέλιξη του έργου.

·      Η ύπαρξη χαρακτήρων και ανθρώπινων μορφών, όπου ξεπερνούν τον εγωισμό τους και ενδιαφέρονται, ώστε να συνεισφέρουν και να βοηθήσουν ανήμπορους συνανθρώπους τους που χρειάζονται ένα χέρι βοηθείας.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΕΡΓΟΥ-ΜΗΝΥΜΑ
«ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ»

 Μαθητής: Μάττος Ανδρέας-Στυλιανός

Ρόμπιν του Λόξλι (Ρομπέν των δασών)׃
Πολέμησε για την πατρίδα του στην Τρίτη σταυροφορία και στην συνέχεια επέστρεψε πίσω αηδιασμένος από της φρικαλεότητες που είδε να συμβαίνουν την ώρα διεξαγωγής της μάχης.
 Στην επιστροφή του όταν συναντά τους στρατιώτες του Σερίφη και μαθαίνει για τον θάνατο του πατέρα του, θλίβεται βαθιά και τίποτα δεν μπορεί να τον παρηγορήσει. Στην συνέχεια, όταν κατευθύνεται προς το δάσος, είναι αρκετά έξυπνος για να καταλάβει ότι προσπαθούν να τον κλέψουν οι παράνομοι του δάσους κάνοντας τα φαντάσματα. Τους ξεσκεπάζει και καταφέρνει ολομόναχος να τους εξουδετερώσει, αφού κατέχει πολύ καλά την πολεμική ιδιότητα.
Κατόπιν, συμφιλιώνεται μαζί τους και συγκροτούν μια ομάδα παρανόμων, οι οποίοι εναντιώνονται στον άδικο και σκληρό Σερίφη, επειδή επιβάρυνε τους κατοίκους του Σέργουντ με βαριά φορολογία και κήρυξε παράνομους όσους δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν.
Έτσι, αυτή η ομάδα που ηγούνταν ο Ρόμπιν του Λόξλι, έκλεβε τους πλούσιους που περνούσαν από το δάσος του Σέργουντ και τις άμαξες που μετέφεραν τα χρήματα του βασιλείου, προκαλώντας πρόβλημα στον Σερίφη. Τα χρήματα που μάζευαν τα παραχωρούσαν στους οικονομικά αδύναμους του χωριού. Με αυτήν την πράξη ο Ρόμπιν αποτελεί ουσιαστικά προστάτη των φτωχών και των αδύναμων. Είναι αρκετά ευαίσθητος.
Στη συνέχεια, όταν μαθαίνει ότι υπάρχει αμοιβή για την σύλληψή του, επινοεί ένα παράτολμο σχέδιο για να παγιδέψει τον Σερίφη. Υποδύεται ένα έμπορο που ονομάζεται Ντον Χρον και ο οποίος γνωρίζει που βρίσκεται ο καταζητούμενος. Έτσι, οδηγεί τον σερίφη και τον ακόλουθο του στο δάσος και τους περικυκλώνει με τους υπόλοιπους παράνομους όπου τους τρομάζουν, ώστε να τον αφήσουν ήσυχο. Κάποια μέρα που μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς γνωρίζεται με την Λαίδη Μάριον, την οποία θα αγαπήσει και θα παντρευτεί στο τέλος.
Λόξλι: Είναι πατέρας του Ρόμπιν, προστάτη των αδύναμων και των φτωχών. Καταδικάστηκε σε θάνατο με την ψεύτικη  κατηγορία του σατανισμού. Υπεύθυνος για τον θάνατό του είναι ο Σερίφης. Πριν φύγει ο γιος του για να πολεμήσει, είχαν αναπτύξει έναν στενό δεσμό και αποτελούσε σωστό πρότυπο πατέρα.
Σερίφης: Είχε οριστεί από τον βασιλιά Ριχάρδο Λεοντόκαρδο ως αντικαταστάτης του για όσο καιρό λείπει από την χώρα, αφού έφυγε για να πολεμήσει στους Άγιους Τόπους. Από τότε που έφυγε οργανώνει ένα σχέδιο για να μείνει για πάντα βασιλιάς. Επιβάλλει βαριά φορολογία σε όλους τους κάτοικους του Σέργουντ προκειμένου να πλουτίσει. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τους φόρους, κηρύττονται παράνομοι και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, για να εγκατασταθούν στο δάσος.
Ο σκληρός και άκαρδος Σερίφης θέλει να παντρευτεί την Λαίδη Μάριον με το ζόρι λειτουργώντας αυταρχικά. Επειδή η ίδια δεν θέλει, την απειλεί ότι θα βάλει στην φυλακή όλους τους κατοίκους του χωριού, κάνοντάς της να το έχει βάρος στη συνείδησή της. Ήξερε πολύ καλά να εκβιάζει. Φέρεται απαίσια στον ακόλουθό του. Όταν ο Ρόμπιν του προκαλεί πρόβλημα προσφέρει  έξυπνα αμοιβή για την σύλληψή του.
Όμως, έπεσε στην παγίδα του, όταν μεταμφιεσμένος ο Ρόμπιν σε έμπορο, τον οδήγησε στο δάσος, ξέροντας που βρίσκεται ο καταζητούμενος, απομονώνοντάς τον από τους στρατιώτες του και αφήνοντας τον αβοήθητο. Ο Σερίφης δεν κατάλαβε τίποτα για  την παγίδα, η οργή του Ρόμπιν έπεσε πάνω του και στη συνέχεια τρομοκρατημένος εξαφανίστηκε μέσα στο δάσος για να σωθεί.


Μορτιάνα : Βοηθάει τον Σερίφη να γίνει ο ανώτερος άρχοντας του βασιλείου (βασιλιάς). Όμως, ο Σερίφης λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, αφού πίσω από το σχέδιό της κρύβεται μια  καλοστημένη παγίδα που θα εκτοπίσει τον Σερίφη από τον βασιλικό χρόνο και θα πάρει αυτή την θέση του. Η Μορτιάνα μπορεί να χαρακτηριστεί υποχθόνια και ύπουλη.

     Γκάι, βοηθός του Σερίφη: Δουλεύει για τον Σερίφη αρκετά χρόνια. Ο καιρός που εργάζεται για αυτόν αποτελεί εφιάλτη. Δεν υπήρχε στιγμή που να μην τον φοβόταν. Έτρεμε την περίπτωση που θα έκανε κάποιο λάθος, γιατί η οργή που θα έπεφτε πάνω του θα ήταν τεράστια. Καταπιεζόταν συνεχώς και καμιά φορά δε σκέφτηκε να υψώσει το ανάστημά του και να αντισταθεί στον Σερίφη. Ο Γκάι μπορεί να χαρακτηριστεί δειλός και φοβητσιάρης στον ανώτερο βαθμό.

Βασιλιάς Ριχάρδος Λεοντόκαρδος: Πολέμησε στην 3η Σταυροφορία και που είχε ως συνέπεια την απουσία του για πολλά χρόνια από τη χώρα. Ο ίδιος διάλεξε να αντικατασταθεί από τον Σερίφη. Όμως, ο Σερίφης για όσο καιρό έλειπε ο βασιλιάς, καταπίεζε το λαό και σχεδίαζε τρόπο για να τον απομακρύνει από την θέση του βασιλιά, όταν θα επέστρεφε.
Στο τέλος, όταν ο Σερίφης παντρεύεται την Λαίδη Μάριον που δεν τον αγαπούσε, ο Ριχάρδος εμφανίστηκε σταματώντας τον γάμο. Είχε αντιληφθεί τον απαίσιο χαρακτήρα του Σερίφη και διέταξε τους στρατιώτες να τον βάλουν φυλακή. Ο Βασιλιάς σιχαινόταν την αδικία και ήταν πρεσβευτής του καλού και του δίκαιου όπως οφείλει κάθε βασιλιάς. Κατέχει την πολεμική ιδιότητα, είναι αγαθός και έξυπνος.


Στρατιώτες: Στην αρχή φέρονταν αλαζονικά, νοιώθουν γεμάτοι αυτοπεποίθηση και αισθάνονται παντοδύναμοι, αλλά όταν έρχονται σε σύγκρουση με τον Ρόμπιν του Λόξλι επιστρέφουν στη σκληρή πραγματικότητα ξεφτιλίζοντάς τους και το βάζουν στα πόδια. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν να είναι υπεύθυνοι για να μαζέψουν τα χρήματα από τους φόρους. Έπρεπε να είναι ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμοι προστατεύοντας τα χρήματα, αλλά τελικά αποδείχτηκαν δειλοί και άρχισαν να τρέχουν τρομαγμένοι. Τέλος, εμφανίζονται αρκετά πιστοί στο αφεντικό τους, αλλά κατά βάθος τον φοβούνται κάνοντας κατά γράμμα ότι τους αναθέτει και η πιθανή αποτυχία τους φαντάζει μαρτύριο. Έχουν καταλήξει υποχείριά του.

Λαίδη Μάριον : Είναι αρκετά πλούσια, αλλά δεν την ενδιαφέρουν τα υλικά αγαθά, αφού προσφέρει μέρος της περιουσίας της στους φτωχούς. Όταν ο Σερίφης θέλει να φάνε μαζί σε ένα δείπνο, τον αποφεύγει έξυπνα με πρόσχημα πώς δεν είναι σωστό, γιατί ο πατέρας της είναι πεθαμένος. Μια μέρα που μοίραζε διάφορα πράγματα στους φτωχούς μαζί με τον Ρόμπιν γνωρίστηκαν, αγαπήθηκαν και στο τέλος παντρεύτηκαν χάρη στην βοήθεια του βασιλιά Ριχάρδου Λεοντόκαρδου.



Little John (Μικρός Γιαννάκης): Πρωτοπαλίκαρο του Ρόμπιν. Αναγκασμένος να ζει στο πυκνόφυτο δάσος του Σέργουντ, επειδή δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει τους φόρους του Σερίφη. Έτσι, ο ίδιος κηρύχθηκε παράνομος και από τότε ζει στο δάσος για να μην τον βρουν οι στρατιώτες και τον σκοτώσουν. Μαζί με άλλους άντρες κλέβουν τα χρήματα για να επιβιώσουνε, αλλά η μερίδα του λέοντος παραχωρούνταν στην συντήρηση των οικογενειών τους. Κατέχει την πολεμική ιδιότητα αρκετά καλά.
Όταν συναντά τον Ρόμπιν του Λόξλι, πνίγοντας τους η αδικία που προέρχεται από τον Σερίφη, θέλουν να της δώσουν τέλος πολεμώντας ενωμένοι μαζί με πολλούς άλλους. Στην διάρκεια αυτού του χρονοβόρου αγώνα γίνεται ο ίδιος πατέρας, αφού πριν εγκαταλείψει την οικογένειά του, η γυναίκα του ήταν έγκυος. Μόλις έμαθε ότι απέκτησε ένα υγιέστατο αγοράκι, δεν μπόρεσε να κρύψει την συγκίνησή του ξεσπώντας σε δάκρυα.
 Νοιώθει στεναχωρημένος, επειδή λόγου του Σερίφη δεν μπορεί να αντικρύσει τον μονάκριβο γιο του. Από την μία είναι χαρούμενος για την γέννηση του παιδιού του και από την άλλη ότι δεν μπορεί νοιώθει στεναχώρια και αδικία και μίσος για τον Σερίφη. Εύκολα γίνεται αντιληπτό το χάος που επικρατεί στον συναισθηματικό του κόσμο λόγο της πληθώρας των συναισθημάτων του.

Μαξ: Πρωτοπαλίκαρο του Ρόμπιν του Λόξλι. Κατάγεται από φτωχή οικογένεια και εξαιτίας αυτού δεν μπορούσε να πληρώσει τους φόρους. Έτσι, ο Σερίφης κήρυξε ότι ήταν παράνομος και αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στο δάσος μαζί με τους υπόλοιπους που είχαν την ίδια μοίρα για να μην τους βρουν οι στρατιώτες και καταδικαστούν σε θάνατο. Ήταν τοποθετημένος σε ένα μέρος του δάσους, μονοπάτι που περνούσαν  οι πλούσιοι με τις άμαξές τους και ήταν υπεύθυνος να τους κλέβει τα χρήματα τους.
 Όμως, επειδή ήταν αγαθός δεν μπορούσε να βρει που τα έκρυβαν, αλλά για καλή του τύχη όταν μάθαιναν οι πλούσιοι ότι ήταν για τον δύσκολο αγώνα του Ρόμπιν προθυμοποιούνταν να δώσουν ένα ευτελές ποσό κατά την γνώμη τους, ενώ στην πραγματικότητα με αυτά τα λεφτά μπορούσαν να συντηρηθούν πολλές οικογένειες και έτσι ο ίδιος δεν επιπλήττονταν.

Γουίλιαμ: Ένας από τους σημαντικότερους πολεμιστές του Ρόμπιν του Λόξλι και είχε παρόμοια τύχη με τον Μαξ και τον Little John (ήταν φτωχός και κηρύχθηκε παράνομος από τον Σερίφη). Είναι τολμηρός, ετοιμοπόλεμος και εφοπλισμένος με αυταπάρνηση έτοιμος να δώσει ακόμα και την ζωή του για να πάψει να υπάρχει αδικία.  
Πάπα-Τακ: Είναι καθολικός παπάς του χωριού του  Σέργουντ και βοηθάει στο δύσκολο έργο του Ρόμπιν βοηθώντας  στον μοίρασμα των χρημάτων στους φτωχούς και αδύναμους μαζί με την Λαίδη Μάριον. Σαν παπάς κάνει το σωστό και δεν συμπαρατάσσεται με το στρατόπεδο του Σερίφη που προκαλούσε πόνο και δυστυχία στους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό τα χρήματα, αλλά του εναντιώνεται και συνεισφέρει στους συνανθρώπους του υπακούοντας στο θέλημα του θεού που είναι αγαπάτε αλλήλους. Είναι χαρούμενος με την ευτυχία των άλλων αφού λέγοντας στον Little John ότι απόκτησε ένα αγοράκι  είναι  ιδιαίτερα συγκινημένος και στα εσώψυχά του επικρατεί χαρά.

Αρχοντοπούλα: Είναι αρκετά πλούσια, αλλά δεν την ενδιαφέρουν τα υλικά αγαθά. Έχει άριστης ποιότητας σχέση με την φύση, την αγαπά, την φροντίζει και μαζεύει λουλούδια με σκοπό να τα τοποθετήσει μέσα σε βάζο και να τα βάλει σε ένα κεντρικό μέρος του σπιτιού της για να κοιτάζει και να της ομορφαίνει η μέρα της μόνο με μία ματιά. Ακόμα, την ενδιαφέρουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, η αγάπη, η συμπάθεια, η τρυφερότητα, η χαρά κ.ά.
Μόλις γνωρίζει το Ρόμπιν του Λόξλι χαίρεται πολύ για την φιλία που ανέπτυξε μαζί του. Όταν μαθαίνει ότι έχει πέσει θύμα ληστείας από τον ίδιο, δεν εξοργίζεται ούτε στεναχωριέται. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι ο ίδιος και η συμπάθεια που υπάρχει μεταξύ τους. Συμπερασματικά, είναι άνθρωπος των συναισθημάτων και όχι των υλικών αγαθών.

Πλούσιος: Φαίνεται να είναι ο τύπος του ανθρώπου που είναι καθηλωμένος στις ηθικές αξίες της εποχής. Δούλεψε σκληρά για να αποκτήσει την μεγάλη του περιουσία. Είναι φιλοχρήματος, αφού δεν δέχεται να παρέχει ένα μικρό ποσό στον Ρόμπιν του Λόξλι, το οποίο θα δοθεί στους φτωχούς του χωριού. Τρελαίνεται και εξοργίζεται πάρα πολύ όταν καταλαβαίνει ότι έπεσε θύμα ληστείας. Δίνει μεγάλη σημασία στα χρήματα, μπορεί να τα αγαπάει περισσότερο και από την ίδια του την κόρη.

Αφεντικό: Από μικρός έχει ριχτεί στο σκληρό κόσμο της βιοπάλης. Το επάγγελμά του είναι πωλητής διάφορων ειδών υφασμάτων. Περνώντας από το δάσος του Σέργουντ συναντά τον Ρόμπιν του Λόξλι και τα πρωτοπαλίκαρά του και τους παραχωρεί με χαρά το εμπόρευμά του. Αυτή η πράξη δείχνει ότι δεν έχει σε μεγάλη υπόληψη τα χρήματα. Με βάση την εξωτερική εμφάνιση κρίνει ο ίδιος την ταυτότητα των ανθρώπων.
Στο δάσος, όταν συναντήθηκε με τον Ρόμπιν και την ομάδα του, θεώρησε ότι ο Little John ήταν ο αρχηγός λόγω που ήταν παραπάνω ψηλός και φαινόταν πιο γεροδεμένος. Αυτή η διαπίστωσή του ήταν λάθος. Δεν φερόταν με τον καλύτερο τρόπο στον βοηθό του, αλλά κατά βάθος τον νοιάζεται και τον αγαπά. Αυτό δείχνει ότι δειλιάζει να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του. Γενικά, μέσα από τον χαρακτήρα του εμπόρου μπορεί κανείς να διακρίνει ότι είναι ντροπαλός, συνεσταλμένος και καθόλου φιλάργυρος που παρότι αναγκάστηκε να δουλέψει λόγω των χρημάτων.
Βοηθός Αφεντικού: Όλοι οι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από κάτι, σε αυτή την περίπτωση αυτός είναι εθισμένος στο φαγητό, του έχει μεγάλη αδυναμία, του αρέσει να τρώει συνέχεια. Παρά αυτό το γεγονός ο ίδιος δεν είναι παχουλός λόγω της σκληρής χειρωνακτικής εργασίας. O ίδιος είναι βοηθός εμπόρου υφασμάτων και κάνουν πολλά ταξίδια, περπατώντας προς μακρινές περιοχές για να εμπλουτίσουν την πραμάτεια τους. Είναι σχετικά απρόσεκτος, αφού είχε χτυπήσει το πόδι του και ο πόνος που του προκαλούσε ήταν αφόρητος. Και παλαιότερα είχαν συμβεί παρόμοια ατυχήματα.

Φούρναρης: Πρόσφατα έγινε πατέρας και είναι ιδιαίτερα χαρούμενος για αυτό το γεγονός. Όμως η χαρά του είναι πρόσκαιρη, αφού ο κόσμος είναι πολύ σκληρός. Η βιοπάλη τον αναγκάζει να δουλεύει αδιάκοπα για να συντηρήσει την οικογένειά του και για να πληρώνει τους φόρους που επιβάλει ο Σερίφης. Όταν η εκκλησία του προσφέρει μερικά χρήματα και υφάσματα για το παιδί του γίνεται πολύ χαρούμενος και θεωρεί ότι τους χρωστάει αιώνια ευγνωμοσύνη.

Μηνύματα του έργου

Αυτά που δείχνει με έμμεσο τρόπο το έργο  (Ρομπέν των Δασών) έχουν διαχρονική αξία.

*      Το πρώτο είναι ότι η "εξουσία μολύνει τους ανθρώπους σαν αρρώστια" και έτσι προβαίνουν σε πράξεις οι οποίες είναι άδικες προς τους συνανθρώπους τους.

*      Δεύτερο είναι ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να το βάζουν κάτω μπροστά στις δυσκολίες και να συνεχίζουν να αγωνίζονται μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.