Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΜΕ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΛΟΓΟ κ. ΜΠΟΥΝΤΙΟΥΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ.
Δείτε την παρέμβαση στο κείμενο και την παραγωγή του διαλόγου από την μαθήτρια Ρ. Θεοδωρίδου:

"… ο γιός πλησιάζει τη μητέρα του και της ζητάει να μιλήσουν. Η μητέρα πάντα πρόθυμη να ακούσει το παιδί της δέχεται και κάθονται μαζί στο σοφά.
-Μητέρα μου, ξεκίνησε, ξέρεις πως πάντα ζητώ τις συμβουλές σου, οι οποίες με βοηθούν πολύ. Έτσι και τώρα θέλω να με συμβουλέψεις και να με βοηθήσεις…
-Πες μου αγόρι μου, είπε η μητέρα, φανερά συγκινημένη από τα λόγια του γιού της.
-Έφτιαξα τούτα δω μάνα, λέει και εμφανίζει τα λουστρίνια, για την κόρη του δασκάλου, που σαν εβγαίνει στο παραθύρι, σκυρτάει η καρδιά μου, από αγάπη θαρρώ, και θα ήθελα να της τα δώσω. Τι λες μητέρα μου, θα ήταν σωστό;
Η μητέρα προσπαθώντας να κρύψει την έκπληξή και τη σαστιμάδα της, έμεινε σκεφτική για λίγο να κοιτά τα όμορφα, κόκκινα λουστρίνια… Ένα σωρό σκέψεις την τριγύριζαν… Αν ο δάσκαλος θύμωνε και έδιωχνε την έδιωχνε από τη δουλειά της; Αν η κόρη τα πετούσε και αυτά σε μιαν άκρη και πάει χαμένος ο κόπος του παιδιού της;
Τελικά κοιτώντας το γιό της στα μάτια, του είπε
-Παλικάρι μου, αν το λέει πραγματικά η καρδιά σου, δώσε τα λουστρίνια στην θυγατέρα την έμορφη του δασκάλου. Μονάχα… κόμπιασε η μάνα, μονάχα μην απογοητευτείς αν η κόρη δεν εκτιμήσει τα γοβάκια μαζί με τον κόπο σου, αν σε μια γωνία τα παρατήσει…

Το αγόρι κοίταξε όλο αγάπη τη μάνα του και της έπιασε το χέρι…
-Σωστή η συμβουλή σου αγαπημένη μου μητέρα. Πως θα της τα δώσω όμως;
-Έννοια σου, θα το βρω εγώ αυτό. Πήγαινε τώρα εσύ να ξεκουραστείς και αύριο θα της τα δώσεις. Άντε αγόρι μου… καληνύχτα…

Την επόμενη μέρα, κατάφερε το αγόρι να ξεκλέψει για λίγο από τη δουλειά και βάζοντας φτερά στα πόδια πήγε στο σπίτι. Η μητέρα του είχε τοποθετήσει όμορφα τα λουστρίνια σε ένα χαρτονένιο κουτί και είχε δέσει μία κόκκινη κορδέλα τριγύρω που κατέληγε σε έναν φιόγκο.
-Αχ μητέρα μου, σε ευχαριστώ! είπε ο γιός και την αγκάλιασε.
-Μην ξεχάσεις να γράψεις και ποιος της κάνει αυτό το υπέροχο δώρο, του θύμισε η μητέρα.
Ο γιος με τα λιγοστά γράμματα που ήξερε έγραψε με την πένα το όνομα του πάνω στο κουτί και ύστερα το όνομα της κόρης.
Με γοργά βήματα κατευθύνθηκε προς το κατώφλι της σπίτι της κόρης. Άφησε το πακέτο στο κατώφλι και χτύπησε το ρόπτρο της πόρτας. Στη συνέχεια κρύφτηκε σε μια γωνίτσα και περίμενε.
Μία υπηρέτρια άνοιξε την πόρτα, κοίταξε δεξιά και αριστερά και παραξενεμένη πήγε να  την κλείσει. Τελευταία στιγμή όμως, η υπηρέτρια είδε το κουτί, το σήκωσε από κάτω και το αγόρι ευχαριστήθηκε πολύ.
Το βράδυ το τσαγκαρόπουλο γυρνούσε σπίτι κατάκοπο από τη δουλειά, όταν είδε την κόρη στο παραθύρι που το κοίταζε γλυκά.
Τα μαγούλα του έκαιγαν και η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και ακανόνιστα. Κοίταξε προς την κόρη και τη χαιρέτησε ευγενικά.
Η κόρη έφυγε από το παράθυρο χωρίς να του πει κουβέντα και το αγόρι απογοητεύτηκε. Ξεκίνησε να περιπατάει ξανά αλλά με λυπημένα βήματα προς το σπίτι του όταν άκουσε μία γλυκιά φωνή να τον καλεί.
Γύρισε το κεφάλι του όλο ελπίδα και αντίκρισε την κόρη του δασκάλου να στέκεται μέσα στο σκοτάδι λίγα μέτρα μακριά του. Στα πόδια της υπήρχαν τα γοβάκια. Ναι, αυτό μπορούσε να το πει με σιγουριά ακόμη και με το πιο βαθύ σκοτάδι τριγύρω.
-Σε ευχαριστώ πολύ για τα γοβάκια και για τον κόπο που έκανες. Είναι πραγματικά υπέροχα…
Χωρίς να προλάβει το αγόρι να αρθρώσει λέξη η φωνή μια υπηρέτριας ακούστηκε από το σπίτι. Η κοπέλα έσκασε ένα χαμόγελο στο αγόρι και έτρεξε μέσα στο σπίτι…"

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!


Εύχομαι το άγιο φως της Ανάστασης να φωτίσει το δρόμο όλων μας και να μας οδηγήσει στην αλήθεια!
Εύχομαι ακόμη να γεννήσει στις ψυχές μας αγάπη και ελπίδα!




  • Καλή Ανάσταση και δύναμη
  •  για την δική μας ανάσταση, από το σκοτάδι στο απόλυτο Φως!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ 
ΓΙΑ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΕΡΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ. ΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ...

   " Ο Οδυσσέας γυρίζει πίσω στην πατρίδα του, ξαναβλέπει φίλους και συγγενείς, τους εξιστορεί τις περιπέτειες του και αφού τελειώσουν όλα αυτά πέφτει να κοιμηθεί μαζί με την γυναίκα του την Πηνελόπη χαρούμενος πια που είναι μαζί της μετά από τόσες δυσκολίες.
    Το επόμενο πρωί αφού ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη κοιμήθηκαν επιτέλους μαζί μετά από τόσα βάσανα ξύπνησαν μαζί και απήλαυσαν το πρωινό τους. Ξαφνικά φύσηξε ένας δυνατός άνεμος και μπροστά στον Οδυσσέα εμφανίστηκε η Καλύψω και ήταν πολύ οργισμένη, επειδή ο Οδυσσέας την παράτησε για μια θνητή. Ο Οδυσσέας έτρεξε, άρπαξε την Πηνελόπη από το χέρι και την κλείδωσε μέσα στο σπίτι για να είναι ασφαλής.
   Ο Οδυσσέας ρώτησε την Καλύψω τι θέλει από αυτόν και εκείνη απάντησε ότι ήθελε να τον πάρει μαζί της, όμως ο Οδυσσέας αρνήθηκε και πλήρωσε πολύ ακριβά για αυτό, η Καλύψω σκότωσε τον γιο του Τηλέμαχο και την γυναίκα του Πηνελόπη. Ο Οδυσσέας θρήνησε πολύ την οικογένεια του.
   Η Καλύψω τον σήκωσε πάνω και τον πήρε μαζί της στο νησιωτών έκανε αθάνατο και έκαναν και τρία παιδιά. Όμως ο Οδυσσέας κάθε μέρα θρηνούσε για το κακό που τον βρήκε.
Και έτσι έζησε αυτή καλά και αυτός χειρότερα."
                                                                   Καραγιάννης Δημήτρης ,     Τμήμα Α2



    " Όταν ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη, πήγε κατευθείαν να βρει τον γιο του τον Τηλέμαχο. Μόλις τον βρήκε, ο Τηλέμαχος  δεν αναγνώρισε τον Οδυσσέα γιατί η θεά Αθηνά τον είχε μεταμορφώσει σε ζητιάνο. Καθώς μιλούσε ο Οδυσσέας με τον Τηλέμαχο αποφάσισε να του πει ποιος πραγματικά είναι,  αλλά ο γιος του δεν τον πίστευε στην αρχή. Έπειτα του εξήγησε κάποια πράγματα και τότε ο Τηλέμαχος κατάλαβε πως είναι ο πατέρας. Ύστερα, αφού ο Τηλέμαχος αναγνώρισε τον πατέρα του, άρχισαν να οργανώνουν το σχέδιο για να πάρει ο Οδυσσέας πίσω τον θρόνο του.
     Την επόμενη μέρα μεταμορφωμένος πάλι ο Οδυσσέας σε ζητιάνο μπήκε μέσα στο παλάτι όπου εκεί τον φρόντισαν, τον περιποιήθηκαν και τον φίλεψαν.  Εκείνη την μέρα ήταν η μέρα όπου η Πηνελόπη θα έβαζε δοκιμασίες στους μνηστήρες και όποιος τις περνούσε θα γίνονταν ο άντρας της Πηνελόπης. Όταν έφτασε αυτή η στιγμή μπήκανε όλοι οι μνηστήρες και ο Οδυσσέας ως ζητιάνος στο δωμάτιο όπου θα γίνονταν οι δοκιμασίες. Ξαφνικά κλείνουν οι πόρτες, οι μνηστήρες τρομάζουν και ο Οδυσσέας παίρνει την κανονική του μορφή. 
    Τότε οι μνηστήρες ξαφνιάζονται, αλλά μετά από λίγο επιτίθενται όλοι μαζί στο Οδυσσέα  για να τον σκοτώσουν. Όμως, επειδή η θεά Αθηνά τον  αγαπούσε πολύ τον Οδυσσέα, κατεβαίνει από τον ουρανό και σταματάει τους μνηστήρες σκοτώνοντας τους η ίδια. Τότε ο Οδυσσέας ευχαρίστησε την Αθηνά και πήγε να βρει την γυναίκα του την Πηνελόπη."
                                                                                                                           Α3
                   Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος

   " Ο Οδυσσέας φτάνει σε ένα άγνωστο νησί εκεί τον βρίσκει ένας γέροντας και τον φροντίζει. Τότε μαθαίνει ότι είναι στην Ιθάκη και ότι οι μνηστήρες θέλουν να παντρευτούν την Πηνελόπη. Έτσι ο Οδυσσέας σκέφτηκε ένα σχέδιο και είπε τον γέροντα να πάει να βρει τον Τηλέμαχο για να το οργανώσουν. Ο γέροντας όταν πήγε να πει στον Τηλέμαχο αυτά που είχαν κανονίσει με τον Οδυσσέα, είδε αδιαφορία από τον Τηλέμαχο, γιατί πολλές φορές του είχαν πει ψέματα για τον πατέρα του.
     Όταν ο Οδυσσέας έμαθε ότι δεν πιστεύει ο γιος του ότι γύρισε, αποφάσισε να πάει ο ίδιος. Μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την Αθηνά πήγε και βρήκε τον γιο του και αφού του είπε πράγματα που μόνο εκείνος ήξερε τον έπεισε. Αγκαλιάστηκαν και μετά κάθισαν και κατέστρωσαν το σχέδιο για να απαλλαγούν από τους μνηστήρες. Το σχέδιο έλεγε να τους κάνουν να μαλώσουν μεταξύ τους και να αλληλοσκοτωθούν. Όλα έγιναν όπως τα είχαν σχεδιάσει και στο τέλος ξαναέσμιξαν σαν οικογένεια και ζήσαν ευτυχισμένες στιγμές."   

                                 ΓΙΩΡΓΟΣ  ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗΣ 
                                                               Α2

"...Ο Οδυσσέας, όταν έφτασε στο νησί των Φαιάκων και γνώρισε την Ναυσικά, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της. Για όσο διάσημα έμεινε φιλοξενούμενος εκεί, ερωτεύτηκε ο ένας τον άλλον. Ο Οδυσσέας προβληματίστηκε έντονα για το τι θα έλεγε στην Πηνελόπη όταν θα έφτανε στην Ιθάκη. Όμως η Αθηνά τον έβγαλε από την δύσκολη θέση καθώς εμφανίστηκε μπροστά του και τον πληροφόρησε ότι η Πηνελόπη μετά από τις έντονες πιέσεις που είχε δεχτεί από τους μνηστήρες και απογοητευμένη που ο Οδυσσέας δεν έδινε κανένα σημείο ζωής, αποφάσισε να παντρευτεί τον Αντίνοο. Όλο αυτόν τον καιρό οι μνηστήρες διεκδικούσαν την καρδιά της Πηνελόπης, αλλά ταυτόχρονα και τον θρόνο της Ιθάκης. Επίσης, ξόδευαν ασυλλόγιστα την περιουσία του Οδυσσέα, γλεντούσαν με τις δούλες του παλατιού χωρίς να έχουν κανένα όριο. Σε όλα αυτά, ο Οδυσσέας θα έπρεπε να δώσει ένα τέλος. Έτσι, αποφάσισε να ξεκινήσει το ταξίδι του για την Ιθάκη, έχοντας μαζί του την Ναυσικά.
Η είδηση για την άφιξη του Οδυσσέα στην Ιθάκη έφτασε γρήγορα στο παλάτι. Οι μνηστήρες πανικόβλητοι έτρεξαν να εξαφανιστούν και εκεί έμεινε μόνο ο Αντίνοος για να αντιμετωπίσει τον Οδυσσέα. Όταν η Πηνελόπη είδε μπροστά της τον Οδυσσέα να συνοδεύεται από μία όμορφη κοπέλα την Ναυσικά, την κυρίευσε ένα έντονο συναίσθημα ζήλιας, αλλά και αυτή δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τον γάμο της με τον Αντίνοο.  Αφού δόθηκαν οι απαραίτητες εξηγήσεις, ο Οδυσσέας την έδιωξε από το παλάτι μαζί με τον Αντίνοο και στον θρόνο της Ιθάκης ανέβηκε ο Τηλέμαχος. Ο Οδυσσέας με την Ναυσικά αποσύρθηκαν στο όμορφο εξοχικό τους παλάτι στην Κεφαλονιά."
               Μπουντιούκος  Έκτορας A3



   "Μετά από το μακρύ ταξίδι, οι Φαίακες άφησαν τον Οδυσσέα, ενώ αυτός κοιμόταν, στην Ιθάκη, το λιμάνι του Φόρκυνα. Όταν ξύπνησε, δεν ήξερε πού βρισκόταν. Έψαξε τριγύρω να βρει τους Φαίακες, αλλά δεν τα κατάφερε. Ξαφνικά όμως, φανερώθηκε μπροστά του η θεά Αθηνά. Του εξήγησε πού βρισκόταν, ότι είχε καταφέρει να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του. Ο Οδυσσέας έπεσε στα γόνατα κι άρχισε να φιλάει το χώμα, καθώς δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλά του. Η Αθηνά όμως του είπε, ότι δεν έπρεπε να φανερώσει την άφιξή του ακόμα σε όλους. Γι' αυτό τον μετέτρεψε σε ζητιάνο.
   Για κακή του τύχη όμως, πίσω από κάτι θάμνους ήταν κρυμμένοι δύο μνηστήρες, ο Αντίνοος και ο Ευρύμαχος. Εξοργισμένοι και οι δύο, είχαν ένα σχέδιο. Περίμεναν να φύγει η Αθηνά και μετά απήγαγαν τον Οδυσσέα. Τον πήγαν σε μια σπηλιά και τον βασάνιζαν να τους πει πώς λυγίζει το τόξο του. Γιατί εκείνο το διάστημα η Πηνελόπη είχε ανακοινώσει ότι, όποιος λυγίσει το τόξο του Οδυσσέα θα γίνει άντρας της. Ο Οδυσσέας τους έλεγε ότι δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη προσπάθεια, αλλά δεν τον πίστευαν και τον βασάνιζαν.
  Μια μέρα που η Πηνελόπη έκανε βόλτα στην παραλία αναπολώντας τις στιγμές της με τον Οδυσσέα, βρήκε το περιδέραιο με δόντι καρχαρία που φορούσε ο Οδυσσέας στο λαιμό του. Γεμάτη περιέργεια ακολούθησε τις πατημασιές που οδηγούσαν στην σπηλιά που βρισκόταν ο Οδυσσέας. Με δάκρυα στα μάτια τον απελευθέρωσε, αφού η θεά Αθηνά του είχε δώσει ξανά την κανονική του μορφή, μήπως τρομάξουν οι μνηστήρες και τον αφήσουν ελεύθερο. Όρμησαν γρήγορα στο παλάτι, όπου βρήκαν τον Τηλέμαχο, ο οποίος αναγνώρισε αμέσως τον πατέρα του. Τότε εμφανίστηκαν και οι θεοί, οι οποίοι τιμώρησαν τους μνηστήρες για αυτό που έκαναν στον Οδυσσέα, εξορίζοντάς τους σ' ένα νησί χωρίς επιστροφή. Κι έτσι, ζήσαν όλοι ευχαριστημένοι αφού είχαν ό,τι τους άξιζε."

                                 ΖΙΑΚΑ ΠΟΛΥΜΝΙΑ Α2

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Διάλογος για το μάθημα της Ιστορίας

 από την Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων

     Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε
     Σας γνωρίζουμε ότι το μάθημα της Ιστορίας στη Δευτεροβάθμια  Εκπαίδευση, τα τελευταία χρόνια,  υφίσταται δεινή δοκιμασία: μείωση ωρών διδασκαλίας, αλλεπάλληλες αλλαγές —κατάλληλων και μη— εγχειριδίων με παράλληλη  εισαγωγή νέων μεθόδων διδασκαλίας χωρίς να προηγηθεί επιμόρφωση, προσθαφαιρέσεις ύλης και ανάθεση της Ιστορίας  σε άλλες ειδικότητες με συνέπεια να αντιμετωπίζεται ως μάθημα  για  την τυπική διεκπεραίωση του ωρολογίου προγράμματος.
   Εξάλλου το  έλλειμμα της ιστορικής παιδείας είναι πλέον ιδιαιτέρως εμφανές στους  μαθητές, οι οποίοι στην πλειονότητά τους, αγνοούν σημαντικά γεγονότα της εθνικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, ενώ παράλληλα δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικά για τη «σχολική Ιστορία» την οποία θεωρούν αποσπασματική, χωρίς ενιαία μεθοδολογία και χωρίς μαθησιακό ενδιαφέρον.