Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

ΕΚΘΕΣΗ Κ. ΝΤΙΟ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΗΛ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013)

"Οι εικόνες του Κώστα Ντιό απευθύνονται στο θεατή ως αίνιγμα,  ως  εξομολόγηση, ως επισήμανση της ποίησης του ορατού, άλλοτε   προκαλώντας τη συμμετοχή του θεατή σε ένα διανοητικό παιχνίδι αποκρυπτογράφησης και άλλοτε παρασέρνοντάς τον σε ένα φανταστικό κόσμο, που κρύβει ποικίλες συγκινήσεις.

Ο ζωγράφος  μέσα από τα έργα του παρουσιάζει την ιδιαίτερη σχέση του με τη ζωγραφική. Ο  ίδιος έχει ασχοληθεί με διαφορετικά θέματα, ορισμένα  από τα οποία άπτονται των τυπικών ακαδημαϊκών κατηγοριών, όπως  είναι  το  πορτραίτο, το τοπίο  και  η νεκρή  φύση, ερμηνεύοντάς  τα  όμως  με  τα δεδομένα  της  τέχνης  του  20 αιώνα: αφενός  με  την ελευθερία που έδωσε στην τέχνη ο μοντερνισμός,  αποδεσμεύοντας το τελικό αποτέλεσμα από την αναπαράσταση της πραγματικότητας και αφετέρου λαμβάνοντας  υπ ‘ όψη του το πεδίο που άνοιξε ο μεταμοντερνισμός, επαναφέροντας στο προσκήνιο όλη την προηγούμενη εικαστική παράδοση που ο μοντερνισμός είχε αμφισβητήσει.

Ο Ντιός  διαπλέκοντας το παρόν με το παρελθόν φανερώνει τη σχέση του με την παράδοση της  δυτικής  ζωγραφικής, αναγνωρίζοντας τις οφειλές στους μεγάλους ζωγράφους του παρελθόντος, που τους αντιμετωπίζει  ως πνευματικούς του δασκάλους και σκηνοθετώντας μια σειρά από «ατελέσφορους διαλόγους», όπως ο ίδιος  τους αποκαλεί .

Κινείται με την ίδια ευκολία σε εικαστικά ιδιώματα αρκετά διαφορετικά: από  την ελεύθερη διατύπωση μιας αφαιρετικής γλώσσας ως τη λεπτομερή επεξεργασία των μορφών. Ανάλογα με τις εκφραστικές του ανάγκες επιλέγει και το ιδίωμα που τον εξυπηρετεί καλύτερα για να διατυπώσει ερωτήματα που αφορούν την τραγικότητα της ύπαρξης. Η μοναξιά , η φυγή, το αίσθημα του ανεκπλήρωτου, η φθορά, ο φόβος του θανάτου αλλά και η απόλαυση της φύσης και η ένταση του έρωτα είναι θέματα που εμφανίζονται συχνά στα έργα του.

Όμως όσο κι αν στο έργο του Ντιό οι ανθρώπινες μορφές κινούνται ανάμεσα στην ηδονή  και  την οδύνη, η πρώτη υπερισχύει της δεύτερης. Υπάρχει ένας διάχυτος αισθησιασμός που δεν αφορά μόνο τα θέματα αλλά και  την ένταση της  χρωματικής του κλίμακας  καθώς  και το  δυναμισμό  της εικαστικής του γραφής. Αποτέλεσμα της δημιουργικής του αναζήτησης  είναι η  προβολή ενός κόσμου που μας  παρουσιάζεται  με τις φωτεινές  και τις σκοτεινές πλευρές του με κάθε ειλικρίνεια.

Ζωή  Γοδόση

Δρ. Ιστορίας της Τέχνης